Crna Gora kao nezavisna država 1878-1912

Shtreberove lekcije proizvod su puno rada i istraživanja. Podržite nas kupovinom Premium naloga i omogućite vašem detetu da uči na najbolji način. Hvala!

Kupi sada

Sticanje nezavisnosti i unutrašnje uređenje

Crna Gora je odlukom Berlinskog kongresa dobila nezavisnost 1878. godine, nakon značajnih pobeda u ratu protiv Turske. Pored nezavisnosti, Crna Gora je dobila i veliko teritorijalno proširenje koje joj je obezbedilo izlaz na more.

crna-gora-1878-1912-godine-2-638

Ipak, i pored priznavanja nezavisnosti, Srbija i Crna Gora nisu imale zajedničku granicu, već je između njih postavljena teritorija Raške oblasti koja je bila pod vlašću turskog sultana.

Crnom Gorom je vladao knjaz Nikola Petrović Njegoš koji je imao svu vlast i koji je bio zaslužan za sve reforme i donošenje novih zakona. Odmah nakon nezavisnosti formirani su Državnji savet, ministarstva i Veliki sud. Doneti su i novi zakoni, a početkom 20. veka izvršena je i administrativna podela Crne Gore na pet oblasti.

knjaz

(Knjaz Nikola)

Knjaz Nikola doneo je i novi ustav 1905. godine čime je njegova vlast samo delimično ograničena. Po novom ustavu, Narodna skupština nije imala punu zakonodavnu vlast, već ju je delila sa knjazom. Organ izvršne vlasti bio je Ministarski savjet koji je takođe bio odgovoran knjazu.

Donošenje novog ustava otvorilo je priliku za stvaranje političkih partija, kao što je opoziciona Narodna stranka ili knjaževe pristalice Prava narodna stranka.

Nikola Petrović se povodom pedesetogodišnjice vladavine proglasio za kralja 1910. godine, a Crna Gora je dobila rang kraljevine. Velike sile su priznale ovaj čin, čime je Crna Gora dobila na značaju.

kraljevina

(Krunisanje Kralja Nikole i proglašenje Crne Gore za Kraljevinu, 1910, godine)

Otključaj Premium

Čitaj celu lekciju
Rešavaj 10x više zadataka
Osvoj 2x više bodova i energija ti se puni duplo brže

Za 855 RSD postani Premium!

Postani Premium

Spoljna politika

Crna Gora i njen vladar, Nikola Petrović, oslanjali su se na podršku stare saveznice Rusije, a početkom 20. veka popravljeni su i odnosi sa Italijom i Francuskom.

Aneksiona kriza naterala je Crnu Goru da protestvuje zajedno sa srbijom protiv aneksije Bosne i Hercegovine.

Stanovnici Crne Gore sebe su u 19. veku smatrali Srbima, a dinastija Petrović-Njegoš smatrana je za srpsku dinastiju.

Ovakav stav živeo je za vreme svih ratova. Ipak, za vreme mira, javljalo se suparništvo između srpskih i crnogorskih vladara, zbog borbe za prvenstvo u potencijalnom ujedinjenju Južnih Slovena.

Razvoj društva i privrede

Sticanje nezavisnosti ubrzalo je raslojavanje po imovinskim i društvenim pitanjima u Crnoj Gori. Plemenske starešine dobijaju visoke položaje u državnoj službi i vojsci, a njima i knjazu pripao je i veliki deo novih teritorija posle proširenja iz 1878. godine.

Stanovništvo se najviše bavilo poljoprivredom, a trgovina i zanatstvo razvili su se nakon pripajanja gradova iz 1878.

Izgradnja drumova počela je tek krajem 19. veka.

Školstvo je počelo da se razvija tek u drugoj polovini 19. veka, kada je na Cetinju otvorena Bogoslovija koja je bila i učiteljska škola. Većina studenata školovala se u Srbiji.

Cetinjski-manastir

(Cetinje)

<% if(tag === 'undefined') {%><% } else { %><% } %>

Premium status ti omogućava:

Dodatan sadržaj

Novosti

Najnoviji članci Pogledaj sve

Dodatni sadržaj

Shop