Nizije Evrope prostiru se u neprekidnom pojasu od jugoistočne Engleske, preko severne Francuske, Holandije, Belgije, Nemačke do Poljske, pritom uključujući i nizijske delove severne Evrope. Taj pojas većinom čine Nizozemlje i Srednjoevropska nizija.
Ovaj pojas se nastavlja u Istočnoevropsku niziju, koja se potom prostire na istok do Urala i na jugu do Kavkaza i time praktično obuhvata skoro celu Istočnu Evropu.
Planine srednje starosti nastale su u nekoliko faza i prostiru se od Atlantskog okeana do razvođa reka Odra i Visla, to su gromadne planine koje se nalaze između neprekidnih nizija na severu i mladih venačnih planina na jugu. Ove planine su srednje i po visini pored toga što su srednje po starosti. One imaju oblik masiva - nemaju istaknute vrhove i međusobno su razdvojene nizijama i rečnim dolinama. Tipični predstavnik ovih planina je Centralni masiv, koji je ujedno i najviši. U ove planine takođe spadaju i Rodopske planine.
Najviše evropske planine su nastale sudaranjem afričke i evroazijske litosferne ploče. To sudaranje dovelo je do stvaranja venaca nabranih planina, koji se uzdižu do 5000 m nadmorske visine i predstavljaju najizrazitiju odliku reljefa Evrope. Venci se pružaju duž južne Evrope prema istoku i nastavljaju se u Aziji (Himalaji). Ove planine delimo na dva glavna venca - severni krak obuhvata Pirineje, Alpe i Karpate, a južni krak se pruža preko Apenina i Dinarida dalje na istok preko grčkih planina. S obzirom na to da se mnogi delovi ovih venačnih planina još uzdižu, to je područje aktivnih zemljotresa i vulkana.
