Sadržaj je
zaključan!
Otključaj prelaskom na
premium nalog.
Turnir je u toku
Osvoj Premium 10 min besplatno
Uradi dnevne zadatke i
dobićeš pristup
Premium
sadržaju na 10 min
Idi na
Shtreberove lekcije proizvod su puno rada i istraživanja. Podržite nas kupovinom Premium naloga i omogućite vašem detetu da uči na najbolji način. Hvala!
Kupi sadaRevolucije 1848-1849, Proleće naroda
"PROLEĆE NARODA" ili kako se ovaj period još naziva "GODINA REVOLUCIJE" je period kada je Evropu zahvatio najširi talas prostesta.
Zahvaćeno je više od 5 država, ali nije bilo koordinacije ili saradnje među revolucionarima iz različitih država.
Uzroke za ove događaje treba tražiti u ranijem periodu 1814-1815, kada na Bečkom kongresu moćnici donose odluku da se vlast vrati u ruke ustanovljenih vladara. To je značilo formiranje "Svete alijanse" koja je bila zadužena da vojno suzbija revolucije i proteste u Evropi. Na osnovu ove odluke Francuska ponovo postaje monarhija, a prestaje da bude republika.
1848. godine revolucionarni talas je počeo u Fracuskoj u februaru, i odmah se proširio na većinu Evrope.
ZAŠTO SE NAROD POBUNIO?
Kod mnogih evropskih naroda probudila se nacionalna svest, i želeli su političke slobode i nacionalna prava. Središta revolucionarnih pokreta postali su Pariz, Frankfurt, Prag, Beč i Pešta.
Iako je Sveta alijansa gušila svaki pokušaj revolucije u Evropi, ideja slobode i nacionalnih prava je ipak opstala. Glavni zagovornici su bili liberali i liberalna omladina.
Talas pobuna počinje u Francuskoj. Prva revolucija se 1848. i dogodila u Parizu, a zatim proširila širom Evrope.
U Francuskoj su buržoaski slojevi podigli Aprisku revoluciju 1848. godine.
Isti slojevi su podigli i Julsku revoluciju 1830, ali je bila neuspešna.
U Parizu su zanatlije, trgovci, studenti i radnici tražili veća prava i svoje predstavnike u Skupštini. Nakon što je kralj Luj Filip napustio zemlju, u Francuskoj je ustanovljena republika poznata kao Druga republika (188-1852). Za predsednika je izabran Luj-Napoleon, bratanac imperatora Napolena I Bonaparte.
Luj-Napoleon je ubrzo izveo državni udar i 1852. je postao car pod imenom Napoleon III.
Republika je bila ukinuta, a proglašeno je Drugo carstvo (1852-1870).
Otključaj Premium
- Čitaj celu lekciju
- Rešavaj 10x više zadataka
- Osvoj 2x više bodova i energija ti se puni duplo brže
Za 1200 RSD postani Premium!
Postani PremiumMartovske revolucije u nemačkim državama izbile su u zapadnoj i južnoj Nemačkoj.
Karakterisale su ih velike narodne skupštine i masovne demonstracije. Predvođeni dobro obrazovanim studentima i intelektualcima, oni su zahtevali nemačko nacionalno jedinstvo, slobodu štampe i slobodu okupljanja.
Kneževi u nemačkim zemljama obećali su pobunjenoj omladini usvajanje ustava s garantovaim građanskim slobodama.
U nemačkom Parlamentu u Frankfurtu okupili su se predstavnici naroda izabrani opštim pravom glasa. Oni su pruskom kralju Fridrihu-Vilhelmu IV ponudili da bude krunisan za cara, ali je pruski vladar ovo odbio.
To je bio znak konzervativnoj aristokratiji da vojnom intervencijom suzbije revoluciju i protera revolucionare.
REVOLUCIJA U ITALIJI
Italijanski revolucionari su svojim vladarima nametnuli donošenje liberalnih ustava. Ipak, nakon što su italijanski vladari povratili vlast 1849. uvedene su određene reforme: ukinute su privilegije, a seljaci su oslobođeni kmetske zavisnosti.
Italija se u kasnijem periodu od 1852-1866 izborila za ujedinjenje.
MAĐARSKA U GODINI REVOLUCIJA
Revolucija je buktala i u mađarskim pokrajinama Habzburškog carstva. Na čelu pobunjenih Mađara bio je Lajoš Košut.
Košut je izabran i za predsednika Mađarske republike, nakon što je ona dobila taj status 1849. godine. Međutim, to je trajalo samo 4 meseca, jer Mađarska je imala za neprijatelje Austriju, Srbiju, Hrvate i Čehe.
Narodni preporodi u Habzburškoj monarhiji
Habzburška carevina je bila višenacionalna imperija sa dve grupe zemalja: naslednim zemljama Habzburga i ugarskim zemljama.
Nasledne zemlje dinastije Habzburga obuhvatale su:
- Gornju Austriju
- Donju Austriju
- Salcburg
- Češku
- Galiciju i Bukovinu
- Korušku
- Kranjusku i Štajersku
- Istru s Trstom
- Goricu
Kasnije su im pripojene:
- Lombardija
- Venecija
- Dalmacija sa Dubrovnjikom i Bokom Kotorskom
Ugarske zemlje su bile pod uticajem mađarskog plemstva i obuhvatale su teritorije današnje:
- Mađarske
- Slovačku
- Hrvatsku (Slavoniju)
- Srpsku Vojvodinu
- rumunski deo Banata
- Transilvaniju
Sve ove zemlje bile su pod upravom nemačkog plemstva i pod uticajem katoličke crkve.
UJEDINJENJE AUSTIJE I UGARSKE
Austrijska carevina je 1867. preuređena u Dvojnu monarhiju - Austro-Ugarsku, u kojoj je vladar ostao Franja Josif I.
ČEŠKA
Sloveni u Austriji su središte svoje revolucije imali u Pragu 1848. Na Sveslovenskom kongresu, održanom pod vođstvom čeških patriota, učestvovali su i predstavici Srba.
Ipak, revolucija je kratko trajala pošto su austrijske trupe najpre bombardovale, a zatim i okupirale Prag.
Srbi u južnoj Ugarskoj su u maju 1848. na skupštini u Sremskim Karlovicma proglasili Srbsku Vojvodinu. Oni su se sukobili sa Mađarima koji su osporavali Srbima autonoma prava, kulturu i jezik u delovima Ugarske gde su bili većinsko stanovništvo.
Sloveni su stalno trpeli pokušaje nasilne germanizacije u naslednim zemljama, kao i nasilne mađarizacije u ugarskim zemljama. Tako su se u narodu stvorili narodni pokreti otpora koji su bili nadahnuti liberalnim idejama slobode i težnjama za nacionalnim oslobođenjem.
Vođe narodnih pokreta u prvoj polovini XIX veka bili su Jan Kolar, Pavle Šafarik i Ljudevit Štur kod Slovaka, dok je kod Slovenaca to bio France Prešern. Hrvati su za vođu imali Ljudevita Gaja, a kod Srba je najistaknutiji bio veliki reformator pravopisa, autor rečnika i skupljač narodne poezije, Vuk Stefanović Karadžić.
(Vuk Stefanović Karadžić, 1787-1864)
Revolucije 1848-1849, Proleće naroda
Klikni na Start,
i rešavaj Premium
zadatke!
besplatno!