Srbija na putu ka nezavisnosti (1868-1878)

Namesnički režim (1868-1872)

Nakon ubistva kneza Mihaila Obrenovića, nastala je kriza koja je rešena brzim izborom novog vladara. Novi knez bio je Mihailov dalji rođak, četrnaest godina star Milan Obrenović.

KraljMilanObrenovic

(Milan Obrenović, 1854-1901)

Do punolestva kneza Milana, Srbijom je upravljalo namesništvo koje su činili Milivoje Petrović Blaznavac, Jovan Ristić i Jovan Gavrilović.

Namesništvo je unutar Srbije sprovelo niz značajnih reformi. Novi ustav donet je 1869. uz podršku Rusije i Austro-Ugarske, i doneo je korak ka uspostavljanju parlamentarne demokratije.

Namesnici_knjaza_Milana_Obrenovića

(Namesništvo - Jovan Ristić, Milivoje Blaznavac, Jovan Gavrilović)

Ustanak u Bosni bio je jedan od velikih planova Namesništva.

Otključaj Premium

Čitaj celu lekciju
Rešavaj 10x više zadataka
Osvoj 2x više bodova i energija ti se puni duplo brže

Za 855 RSD postani Premium!

Postani Premium

Srbija u Velikoj istočnoj krizi (1875-1878)

Čak i nakon što je preuzeo vlast, mladi knez Milan bio je i dalje pod uticajem svojih savetnika. Jovan Ristić i dalje je određivao kurs spoljne politike.

Za vreme pripreme venčanja kneza Milana i rumunske plemkinje Natalije Keško, Srbiju je zateklo izbijanje Velike istočne krize (1875).

(Natalija Keško/Obrenović, 1859-1941)

Srbija je bila razapeta između poziva da ostane neutralna i poziva da stupi u rat i pomogne srpskim ustanicima u Bosni. Dobrovoljci iz Srbije prelazili su u Bosnu da pomognu ustanike, a Crnogorci su to radili na prostoru Hercegovine.

Ustanak su pomagali i ruski dobrovoljci, a komandu nad srpskim borcima preuzeo je ruski general Černjajev.

200px-Mihail_Černjajev

(General Mihail Černjajev, 1828-1898)

Nezavisnost (1878)

Berlinski kongres, održan u junu 1878. godine, doneo je brojne izmene na Balkanu:

- Umesto velike Bugarske stvorene su dve manje autonomne jedinice, Kneževina Bugarska i Istočna Rumelija;

- Srbija, Crna Gora i Rumunija stekle su nezavisnost;

- Srbiji su priznata osvajanja na Jugu

- Crna Gora je dobila gradove Podgoricu, Nikšić i Bar i tako se znatno proširila;

- Kosovo i Metohija, kao i Vardarska Makedonija su ostale pod osmanskom vlašću;

- Austro-Ugarska je stekla pravo da okupira Bosnu i Hercegovinu.

Ovim je kneževina Srbija, sedam decenija nakon početka Srpske revolucije, uspela da dobije status nezavisne države.

Berliner_kongress

(Berlinski kongres)

Ipak, pored ovog velikog uspeha, Srbija nije ispunila svoj drugi cilj - spajanje sa Bosnom, Hercegovinom i Starom Srbijom.

Kneževina Srbija - prostor, stanovništvo, privreda

U Kneževini Srbiji svaki seljak je bio vlasnik zemlje koju obrađuje, uz obavezu plaćanja poreza državi.

Ukupna površina Kneževine Srbije 1833. godine bila je 37.841 kilometar kvadratnih, a ovakva je ostala punih 45 godina.

720px-Serbia1833

(Kneževina Srbija od 1833. do 1878)

Srbija je beležila stalan porast stanovništva, ali i iseljavanja nakon neuspešhin srpskih buna u severnoj i istočnoj Bosni, južnoj Srbiji i Hercegovini.

Kralj_Milan_I_Obrenović_05

(Knez Milan u uniformi srpske vojske)

Neoslobođen prostor južno od granica Srbije nazivan je Starom Srbijom. To je bio prostor srednjovekovne Srbije sa današnjom južnom Srbijom, Raškom oblašću, Kosovom i Metohijom do Prizrena, Skopljem, Velesom i Tetovom na jugu.

Serbia1817_1913-sr

(Stara Srbija - zeleno)

Veći deo ovog prostora bio je pod vlašću paša koje su ugnjetavale Srpsko stanovništvo.

Seljaci su sredinom XIX veka činili oko 90% ukupnog stanovništva Srbije. Najviše je gajen kukuruz, dok je pšenica činila jednu trećinu svih useva.

1869_20pa_Yv20d_Serbia

(Poštanska marka Srbije iz 1869. godine)

Trgovalo se stokom, a trgovci su činili 2% stanovništva.

Državna administracija je postepeno rasla, pa je Srbija do 1840. godine imala 672 državna službenika.

Od ovog broja 200 su bili policajci, a ostali su bili sudije, sekretari, učiterlji i službenici na kneževom dvoru.

<% if(tag === 'undefined') {%><% } else { %><% } %>