Tokio je sa oko 38 miliona stanovnika jedan od najnaseljenijih gradova na planeti, a poznat je i po jednom od najneobičnijih zanimanja na svetu.
Baš ogroman broj ljudi koristi javni transport, najviše podzemna železnicu - metro, a Japan ima savršeno organizovanu mrežu vozova, s polascima na svakih 2-5 minuta.
Vozovi su stoga često pretrpani, a kad je vrhunac gužve čak 200 puta više ljudi se nađe u vozu nego što je to preporučeno.
Pitate se kako toliko ljudi stane u voz? Stanice metroa podzemne železnice zapošljavaju osoblje poznato kao ošija, u prevodu „gurač", čiji je posao da ugura što više ljudi u vozove, tako da vrata mogu da se zatvore.
Osoblje za guranje, zvuči čudno zar ne? Oni nose uniforme, bele rukavice i kape i ponašaju se kao i svi ostali službenici železnice. Kada su ošije prvi put dovedeni na najveću tokijsku stanicu Šindžuku, uglavnom su ih činili studenti koji rade skraćeno radno vreme.
Iako je danas čuveni japanski fenomen, gurači u metrou su američki izum i nastali su u Njujorku, pre skoro jednog veka. Reputacija gurača nije bila naročita jer su bili poznati po tome da neprijateljski guraju putnike, da ''ljude pakuju kao sardine''.